Papierowa dziewczyna
Prace pochodzą z cyklu „Nie-Obecność. Lustro jako zwierciadło i pozór rzeczywistości. Powrót do wnętrza” z 2014 roku. Cykl opowiada historię kobiety, która zostaje skonfrontowana ze swoim odbiciem. W lustrze, w którym zderza się z obrazem wykreowanym przez świat, innych ludzi i siebie samą, odkrywa źródło cierpienia i niemocy. Czy to, co widzi, jest prawdą o niej? Kobieta musi zdecydować, kim jest. Gdy to robi, staje się wolna i zdolna do życia pełnią swojej prawdziwej tożsamości, jedynej i unikatowej. Staje się zdolna do miłości.
Forma prac – graficzna i estetyzująca, charakteryzująca się monochromatyczną paletą barw – jest celowa. Sylwetki postaci malowane są w sposób sugerujący, że mamy do czynienia nie z żywym człowiekiem, lecz postaciami wyciętymi z szablonu lub fotografii. To metafora „odbicia”, kalki i powielanego wzorca, który w zderzeniu z rzeczywistością pryska niczym bańka mydlana.
Dokumentacja powstawania prac, inspiracje, 2013/14